حسین وحیدی

تعبیرهای بی خوابی از سید فواد توحیدی

کتاب شامل 30 غزل از فواد توحیدی است.در طی خواندن کتاب 25 مرتبه به خودم گفتم : " ببین ! میتوانی همین الان ولش کنی...هیچ کس تو را مقصر نمیداند ! " .5 غزل در آن بی آبی کتاب لب تشنه خواننده را تر میکرد.شاید همین ها بود که باعث شد تا پایان کتاب را بخوانم.

مشکل اصلی کتاب از نظر من به عنوان خواننده این بود که غالبا مفهموم اشعار گنگ و گم بودند. شاعر نمیتوانست منظور خودرا برساند شاید هم میپنداشت چنین کرده.در آغاز کتاب شاعر از قافیه و ردیف های ساده ای استفاده میکرد که یک شک قوی در خواننده ایجاد میکند که شعر مفهوم عمیق و پنهانی دارد.اما بنده هرچه بیشتر گشتم کمتر یافتم.

غزل های آغازین بیشتر این حس را القا میکرد که شاعر به دنبال دو گوش مفت است ! گاهی تا حدی پیش میرفت که من خودآگاه باخود میگفتم پس کی میشود شاعر بی خواب ما بخوابد ؟!

بعد از آخرین غزل ,خلاف عادت, به سرعت کتاب دیگری -سه کتاب:مهدی اخوان ثالث- را آغاز کردم گویی دست از تعبیرهای بی خوابی شستم .درحال حاضر (امکان دارد زمان خواندن شما غایب) چنان با سه کتاب انس گرفته ام که نمیخواهم تمام شود.

برای جمع بندی, تاکید میکنم که این کتاب اصلا و ابدا ارزش خواندن ندارد و یکی از بیشمار کتاب های زرد شعر است که متاسفانه در هر کتابفروشی در لابه لای کتاب های غنی پنهان شده اند.