حسین وحیدی

خانه ام ابری است

پنجشنبه, ۲۲ آبان ۱۳۹۳، ۰۲:۴۱ ب.ظ

خانه ام ابری است

یکسره روی زمین ابری است با آن,

 

از فراز گردنه خرد و خراب و مست

باد میپیچد ,

یکسره دنیا خراب از اوست

و حواس من !

آی نی زن که تو را آوای نی برده است دور از ره کجایی؟

 

خانه ام ابری است اما

ابر بارانش گرفته ست ,

در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم,

من به روی آفتابم

می برم در ساحت دریا نظاره ,

و همه دنیا خراب و خرد از باد است

و به ره , نی زن که دائم می نوازد نی , در این دنیای ابراندود

راه خود را دارد اندر پیش.

نیما یوشیج                                                                              

    

 

 

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۳/۰۸/۲۲
حسین وحیدی

نظرات  (۴)

بخش‌هایی از این نظر که با * مشخص شده، توسط مدیر سایت حذف شده است
بسیار زیبا!
******************
خیلی وبلاگ عالی و خوبی داری لذت بردم واقعا من هم البته یه وب دارم که متاسفانه کسی به من سر نمی زنه و تنهام دوست داری بیا نیامدی هم اشکال نداره بازم ممنون موفق باشی
خیل قشنگ بود :)
پاسخ:
بله , واقعا :)
شاید هنوز هم 
در پشت چشمهای له شده٬در عمق انجماد
یک چیز نیمه زنده ی مغشوش
برجای مانده است
که در تلاش بی رمقش میخواست
ایمان بیاورد به پاکی آواز آبها
شاید٬ولی چه خالی بی پایانی
خورشید مرده بود
و هیچ کس نمیدانست
که نام آن کبوتر غمگین
کز قلبها گریخته٬ایمان است
پاسخ:
دوستم برام خوند این شعر رو , اگر اشتباه نکنم از فروغ فرخزاد هست

زیباست , ممنونم

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی